Schiet door corona niet in de uitstelmodus, leef het leven nu Trouw, 16 oktober 2020
De angst voor Covid-19 brengt ons in een uitstelmodus. Stel dingen die gelukkig maken niet uit tot na de crisis, waarschuwt lezer Wilhelm van Zuyden.
Wilhelm van Zuyden 16 oktober 2020
Door de huidige situatie omtrent Covid-19 dreigt er een uitstel-modus zich meester van ons te maken. Om te voorkomen dat we steeds verder verwijderd raken van het leven in het hier-en-nu, is bewustwording noodzakelijk.
Door het dreigende gevaar van Covid-19 besmettingen zal thuiswerken voorlopig nog de norm blijven, hoogstwaarschijnlijk ook na 19 oktober. Er zijn zelfs grote instellingen die hebben aangegeven dat thuiswerken tot juni 2021 het uitgangspunt zal blijven. Voor velen onder ons een domper, aangezien we sociale wezens zijn die niet alleen maar via een scherm met elkaar willen communiceren. De behoefte om elkaar echt fysiek te ontmoeten blijkt toch een oerbehoefte voor ons te zijn, ondanks dat het de laatste jaren toch vaak leek dat schermen belangrijker voor ons waren dan de fysieke ontmoetingen.
Behalve op het werkvlak zijn de beperkingen op andere vlakken soms nog vele malen groter, als we denken aan familie- en vriendenbezoek, horeca, theater, vakanties en alle andere sociale interacties die we tot februari bezigden. Dit alles met daarbij in het achterhoofd dat de nadelige economische consequenties onevenredig verdeeld over onze samenleving een diepe impact zullen hebben.
Door de onzekerheid over het verloop van de pandemie, het op- en afschalen van beperkende maatregelen en het daardoor ontbreken van de stip op de horizon, lijken velen van ons in een ‘uitstel-modus’ te geraken. Hierbij moeten we denken aan het plannen van contactmomenten met familie, stellen van sportdoelen en het plannen van vakanties. Maar ook zaken als het bereiken van carrièredoelen, het (ver)kopen van een huis of het najagen van andere zaken in het leven die ons gelukkig kunnen maken, lijken slachtoffer te worden van onze, begrijpelijke, “uitstellen tot betere tijden”-mindset.
Ondanks de mededeling van het kabinet deze zomer dat we niet meer moet redeneren vanuit wat er niet mag, maar juist vanuit wat er wel mag en kan, lijkt het alsof we collectief in een beperkende kramp zijn geschoten door veel zaken op de lange baan te schuiven en dat we ons niet voldoende bewust zijn van het feit dat vandaag de dag ook onderdeel is van onze levensloop. Het heeft er de schijn van dat we deze pandemie-periode zien als een pauze in ons bestaan.
Los van de kritiek die er is op de overheidsmaatregelen, zullen we in ieder geval op een zo goed mogelijke manier om moeten gaan met de pandemie. Het zal niet over een paar maanden allemaal voorbij zijn. Uitstel en mogelijk afstel van activiteiten, plannen en dromen zijn dus ook niet de oplossing. Bovendien heeft ons uitstelgedrag een negatief effect op de economie op de korte termijn, terwijl die door de pandemie sowieso al hard geraakt wordt.
Om te voorkomen dat we als samenleving collectief in een uitstel-modus belanden, zou ik een lans willen breken voor bewustwording. Natuurlijk begint het ermee dat we door de huidige pandemie bepaalde zaken moeten afzeggen en uitstellen, simpelweg omdat de maatregelen die van overheidswege opgelegd worden ons daartoe dwingen. De bewustwording zou hem moeten zitten in de zaken die nog wel kunnen, maar die we gemakshalve dan ook maar uitstellen. Juist in dat tweede schuilt het gevaar van deze uitstel-modus.
Vooruitkijken naar de zomer van 2021 als moment dat we weer van alles als vanouds kunnen is niet alleen onzeker, het is ook nog eens ver weg. We leven in het hier-en-nu. Laten we zorgen dat we het leven niet aan ons voorbij laten gaan. Zoals Huub van der Lubbe van De Dijk al zong in 2005 in het nummer “Later is nu”, “Waarom nog wachten? Waarom niet nu?”.